Tajemniczy pokój

Wracamy do zagadki.

Co otwiera niebieski klucz?

 

Kiedyś Waleria powiedziała mi tak:

- Mamo, chciałabym mieć swój pokój.

- Walerka, dopiero co skończyliśmy Wam sypialnię...

- Tak  za pięć lat...

Serce się ściska, bo wiesz ile to pięć lat. Myślisz o tym, że sypialnia dzieciaków jest przy sypialni rodziców dla ich bezpieczeństwa, żeby słyszeć oddechy, krztuszenia, kaszle, wymioty i wszelkie inne nocne przyjemności. Potem szukasz pomieszczenia na pokój Walerii. I wiesz, że mimo gabarytów Bogaczówki na piętrze nie ma już wolnego pomieszczenia nadającego się na pokój. Potem znowu jak bumerang wraca zdanie "tak za pięć lat...". Rozmawiasz z Czcigodnym Małżonkiem i decyzja zapada. Zrzekacie się sypialni i wyjeżdżacie z łożem do salonu, tworząc salono-sypialnię.

Ale nie robicie tego otwarcie! O nie, nie... Knujesz plan. Łoże  wyjeżdża, bo przecież trzeba przed Komunią wyprać wykładzinę. Zamykasz pokój na klucz, bo przecież  wykładzina mokra, okno otwarte, Kindzia może wypaść. Gdy Szkodniki są w placówkach znosisz do tajemniczego pokoju nowe biurko i wszelkie błękitne dodatki, jakie udało Ci się zdobyć, bo przecież wymarzony pokój Walerii ma być niebieski. Nawiasem mówiąc, wiecie jaki to dramat kupić cokolwiek niebieskiego, kiedy w modzie jest turkus i mięta?! Zamknięte drzwi wzbudzają ciekawość i Waleria zaczyna dopytywać. 

Dla pewności odgrywacie jeszcze z Mężem scenkę w stylu:

- Kiedy w końcu przeniesiesz łóżko z powrotem do sypialni? Nie wysypiam się w salonie.

- Basia, no daj spokój, po Komunii przeniesiemy, tyle roboty...

- No dobrze, jeszcze wytrzymam.

W dniu Komunii pozostaje już tylko niepostrzeżenie przenieść łóżko i wręczyć pudełko z kluczykiem.

To jest właśnie przepis na magiczny, szczery  uśmiech prosto z serca, od ducha do ucha, z blaskiem na licu, nie do powstrzymania.

Komunijny Anioł Stróż od Babci Loli

Tygrys wyszywany przez Babcię Lolę na zamówienie Walerii

A to pufka zamówiona przez Walerię u mamusi